"Brood van hout en wolkenwijn": nog steeds noemen de ouderen het zo, oftewel ’polenta van kastanjemeel en water’. Polenta gemaakt van kastanjemeel was het basisvoedsel van de mensen die in de bergen woonden. Tegenwoordig is het een typische delicatesse in de herfst, net als andere specialiteiten die kunnen worden bereid met kastanjemeel, zoals castagnaccio, necci en fritelle … Breng het water aan de kook. Smaak en traditie schrijven het gebruik van een koperen kookpot voor, maar een hoge pan met een dikke bodem voldoet ook goed. Wanneer het water kookt, doet u er een snufje zout bij en voegt u al het kastanjemeel er in één keer toe. Zodra het weer kookt, draait u het vuur zo laag mogelijk en laat ongeveer 25 à 30 minuten koken zonder te roeren. Het water zal rondom het meel koken zonder het nat te maken. Giet na deze tijd het water in een andere kom en roer de polenta. Voeg indien nodig wat kookwater toe, totdat de polenta de juiste ’stevigheid heeft. Het gerecht is klaar wanneer de polenta begint te ’fluiten’ (dit betekent dat er grote bellen omhoogkomen, daarvoor zijn ongeveer 40 minuten nodig). Spoel een terrine met wat koud water en giet de polenta hierin. Zodra deze is afgekoeld, is hij klaar om te worden geserveerd. Volgens de traditie wordt de polenta, als de stevigheid juist is, op een deegplank uitgestort, met katoenen keukengaren in stukken gesneden en zo geserveerd. Men kan de polenta eten met verschillende ’toevoegingen’, maar ook zonder iets erbij. Een typische en heel lekkere combinatie is die met verse ricotta!