Maak de uien schoon en snijd ze in niet al te dunne plakjes, doe ze in een ovenschaal met de olijfolie en breng ze op smaak met zout en peper. Zet 15 à 20 minuten in een voorverwarmde oven op 200 °C tot ze gaar zijn. Was de bonen en doe ze in de schaal bij de uien. Voeg het teentje knoflook 'in camicia' (ongepeld, alleen geplet met de palm van de hand), de salie, de witte wijn en het water (dat u eerst heeft verwarmd in een pannetje) toe. Voeg zout toe, meng goed en zet ze weer in de oven op 200 °C. Haal de schaal tijdens het koken af en toe uit de oven, roer de bonen door en als er weinig water over is, voeg dan wat toe, steeds heet: gedurende het eerste uur in de oven moet het water de bonen bijna bedekken. Proef na 2 à 2½ uur of de bonen gaar zijn.

Wanneer u dit wilt, kunt u de bonen eerst 6 à 7 uur laten weken, zodat ze sneller gaar worden (in 1½ uur in de oven zullen ze klaar zijn). Serveer warm, met een 'scheutje' rauwe olijfolie.

De 'zolfinibonen' zijn ook in de rest van Toscane weinig bekend. Ze hebben een onmiskenbare smaak en een bijzonder uiterlijk. Ze zijn kleiner, bijna rond, anders dan de witte 'cannellini' en onderscheiden zich vanwege de kenmerkende strogele of zwavelkleur, waar ze hun naam aan ontlenen (zolfo = zwavel); zelfs hun velletje is anders, dunner. Een andere wetenswaardigheid over de zolfinibonen: ze worden 'bonen van de honderd' genoemd, omdat ze op de honderdste dag van het jaar worden gezaaid. Oorspronkelijk zijn ze afkomstig uit Pratomagno en tot ongeveer twintig jaar geleden konden ze alleen nog worden gevonden bij een paar boeren in de heuvels rond Loro Ciuffenna, het was een kwaliteit van peulvruchten die met uitsterven werd bedreigd. Ze zijn de laatste tijd herontdekt en herwaardeerd en hebben een IGP-erkenning bereikt. In het dorp Penna, vlakbij Loro Ciuffenna, wordt elk jaar in het voorjaar een festival aan ze gewijd.